Rozdział 34

- To chyba wszystko – zwróciłam się do Mikayli która odbierała mnie dzisiaj ze szpitala. Minęły dwa dni od kłótni z Louisem i od tamtej pory się z nim nie widziałam. Nie odbierał moich telefonów więc nawet nie wiem czy on wie, że wychodzę dzisiaj. Jak widać nie obchodzę go już postarałam się opanować łzy jakie cisnęły mi się do oczu i już więcej nie płakać.

- To idziemy ? – zapytała moja przyjaciółka na co pokiwałam smutno głową. Rozejrzałam się jeszcze raz po sali specjalnie zwlekając wciąż miałam nadzieję, że Louis się zjawi i powie że mi wszystko wybacza.

Z ciężkim sercem opuściłam szpital. Szłam cicho za Mikaylą patrząc na swoje stopy. Nagle brunetka się zatrzymała przez co wpadłam na nią.

- Chyba ktoś do ciebie – powiedziała z uśmiechem. Podążyłam za jej wzrokiem i zobaczyłam Louisa niedbale opartego o swój samochód. Gdy nasze spojrzenie się spotkały posłał mi szeroki uśmiech.

- Louis – szepnęłam i w moich oczach zebrały się łzy. Puściłam się biegiem przez parking w prosto w jego otwarte ramiona. Kurczowo objęłam się jego mocno.

- Przepraszam ja tak bardzo przepraszam – mówiłam przez płacz i ukryłam twarz w zagłębieniu jego szyi, wdychając jego słodki zapach.

- Nie płacz kocie – powiedział ze śmiechem i wziął moje policzki w swoje dłonie wycierając łzy z nich – Już jestem i ci wybaczam słyszysz ? Kocham cię.

Po tych słowach jego wargi nie pewnie musnęły moje. Ciepło rozeszło się po całym moim ciele. Oddałam się w pełni jemu i jego miłości. Wiedziałam że go kocham najbardziej na świecie i nigdy przenigdy nie chcę go stracić. Jego ciepłe wargi coraz namiętniej napierały na moje. Wsunęłam swoje ręce w jego włosy przyciągając go jeszcze bardziej do siebie. Przyległam do niego całym swoim ciałem chcąc być jak najbliżej niego.

Za nami rozległy się głośne oklaski i gwizdy, oderwałam się od Louisa z szerokim uśmiechem i zobaczyłam pozostałą czwórę chłopaków stojących z boku razem z Mikaylą.

- Gorzko, gorzko ! – zawołali, Louis nie potrzebując dalszych zachęt znów namiętnie mnie pocałował odchylając mnie lekko do tyłu.

- Moja szkoła ! – zawołał Harry no co zareagowałam śmiechem odrywając się od chłopaka. W tej chwili poczułam się najszczęśliwsza na świecie mając obok siebie cudownego chłopaka i oddanych przyjaciół.

- Teraz pozwól, że cię porwę – powiedział z łobuzerskim uśmiechem Louis i wziął mnie na ręce.

- Tylko zabezpieczajcie się ! – krzyknął za nami Zayn – Jestem zbyt młody i piękny by być wujkiem !

*

Po półgodzinnej jeździe samochodem dojechaliśmy na obrzeża Londynu. Louis zaparkował samochód na żwirowym podjeździe przy małym letniskowym domku. Wyszliśmy z samochodu na mroźne, grudniowe powietrze, szczypujące mnie w policzki.

- Dzisiaj jest cały nasz – oznajmiał brunet pokazując na domek i obejmując mnie w tali.

- Ah tak – powiedziałam wodząc lekko palcem po jego policzku – A co będziemy tam robić ? – zapytałam podnosząc jedną brew do góry.

- Godzić się – powiedział z zadziornym uśmiechem. Spojrzał na moje wargi i już wiedziałam, że miał ochotę mnie pocałować, ale sprawnie wykręciłam się z jego ramion i chwyciłam do za rękę ciągnąc za sobą.

- Chcę zobaczyć go w środku – oznajmiłam. Chłopak z lekkim ociąganiem spełnił moją prośbę i otworzył mi drzwi domku. Gdy weszliśmy ukazał mi się salon w ciemnych kolorach co dodawało temu miejscu uroku. Po prawej był kominek przed którym leżał puchaty biały dywanik. Pod ścianą ustawiona była garderoba gdzie Louis włożył nasze kurtki, a niedaleko małego telewizora dopasowana do pomieszczenia kanapa. Z boku też znajdowały się drewniane schody na górę.

- Co jest na piętrze ? – zapytałam zerkając na schody.

- Sypialnia i łazienka – odpowiedział uśmiechając się.

- To tam zajrzymy później – uśmiechnęłam się – zimno tu trochę – dodałam po chwili ciszy.

- Rozpalę w kominku – od razu zaproponował chłopak.

Gdy chłopak zajmował się rozpaleniem ognia ja poszłam do kuchni i zrobiłam nam ciepłej herbaty. Kiedy już wróciłam chłopak siedział zadowolony na białym dywaniku przed kominkiem szczerząc się.

- Gotowe – podsumował, uśmiechnęłam się pod nosem widząc jego starania. Usiadłam przy nim przy kominku. Podałam mu kubek z ciepłą herbatą z którego pociągnął łyk i odstawił na bok.

- Wiesz … - powiedział przysuwając się bliżej mnie

- Tak ? – powiedziałam specjalnie nie skupiając na nim swojej uwagi patrzyłam na płomienie pochłaniające drewno w kominku.

- Kocham cię – szepnął zsuwając ramiączko mojej koszulki i całując mnie w nagie ramię.

- Naprawdę ? – zapytałam rozkoszując się dotykiem jego ust na mojej nagiej skórze.

- Wątpisz w to – szepnął przygryzając płatek mojego ucha.

- Myślę, że powinieneś mnie dobrze przekonać.

Na te słowa gwałtownie złączył swoje usta z moimi w żarliwym pocałunku. Poczułam jeszcze smak herbaty na moich wargach którą niedawno pił. Chłopak obrócił mnie tak że teraz leżał on nade mną przyciskając swoje ciało do mojego. Zarzuciłam nogę na jego biodro, a on zaczął gładzić moje udo. Jego druga dłoń powędrowała pod moją koszulkę gładząc moją nagą skórę.

- No dobrze przekonujesz – wydyszałam próbując złapać oddech po pocałunku.

- Ja dopiero zaczynam – szepnął i jednym rucham pozbył się mojej koszulki. Jego ciepłe wargi zaczęły całować mój nagi brzuch przyprawiając mnie o gęsią skórkę. Sama nie chcę pozostawać mu dłużna pozbyłam się jego bluzki podziwiając jego tors. Chcą przejąć inicjatywę przeturlałam się i teraz ja byłam na górze.

- Tym razem to ja się tobą zajmę – powiedziałam zadziornie i zaczęłam się dobierać do jego spodni.

- Uwielbiam się taką dziką – mruknął szczerząc się głupio.

- Zamknij się – powiedziałam śmiejąc się i złączyłam nasze wargi w namiętnym pocałunku który jeszcze bardziej podniecił mnie do dalszej zabawy …

*

Następnego ranka obudził mnie natarczywy dzwonek mojej komórki. Na oślep nie chcąc przerywać sobie drzemki w ramionach Tomlinsona wygrzebałam ją z szafki nocnej.

- Słucham ? – powiedziałam zaspanym głosem.

- Hej nie przeszkadzam ? – zapytał lekko podenerwowanym głosem Harry.

- Tak przeszkadzasz – jęknęłam otwierając oczy, popatrzyłam na Louisa który przyglądał mi się swoimi niebieskimi ślepkami na które opadały brązowe kosmyki.

- Przepraszam ale … - zaczął loczek kiedy Louis właśnie zanurkował pod kołdrę.

- Ale co ? – zapytałam czując na swoim nagim ciele pocałunki bruneta.

- Daria zniknęła – powiedział z przejęciem w głosie.

- Co ?! – wrzasnęłam gwałtownie się podnosząc kopiąc przy tym Louisa i usłyszałam z dołu jego stłumiony jęk.  

*** 

Jak myślicie co się stało z Darią ? 

Cieszycie się że Louis i Ewelina się pogodzili ?

Tak więc co tu napisać chyba to że nie chciało mi się pisać scenki +18 więc tak wiem karygodnie to skróciłam ;D Ale w ramach rekompensaty powiem że jeszcze jedna tak scena się pojawi przed końcem opowiadania. 

Właśnie co do końca opowiadania wymyśliłam coś co wam może się spodobać no ale nie wyprzedzajmy faktów narazie pozostawię was w niepewności :P 

(ale powiem jedno żeby wątpliwości nie było, zakończenie jest już zaplanowane i bez wątpienia nastąpi) 

To chyba na tyle proszę o komentarze :P 

Katy227